کشت خیار گلخانه ای پر گل کم و بیش آسان است و عمدتاً مانند همه گیاهان خانواده به مقدار گرمای دریافتی بستگی دارد. بنابراین، خیار در همه باغ‌ها و اغلب از یک سال به سال دیگر به یک شکل موفق نیست.
اما انواع مختلفی از خیار وجود دارد که در این مقاله می توانید آن را کشف کنید.این خیار مزرعه معمولی است. کم و بیش خاردار، شبیه ترشی بزرگ است، کاملا کوتاه است و نسبتاً آسان است.
چند روز پس از کاشت مالچ نصب کنید تا از تماس مستقیم برگ ها و میوه ها با زمین جلوگیری شود که باعث محدود شدن ظاهر بیماری ها می شود.
این گونه سنتی قدیمی میوه های نسبتا کوتاه و کمی خاردار سبز تیره را ارائه می دهد. این یک تنوع مولد است در حالی که به خوبی در برابر شب های خنک مقاومت می کند.
خیارهای ترد زیادی با گوشت لطیف و با طراوت می دهد.این یک نوع خیار نیمه بلند بسیار قدیمی با پوست سبز راه راه به سمت انتهای میوه و گوشت سفید است.
این خیار مقاوم را می توان زود (به عنوان ترشی) یا دیرتر (به عنوان خیار) بدون تلخی برداشت کرد.به طول 20 تا 25 سانتی متر پرفروش ترین خیار است.
اگرچه 95 درصد آن در گلخانه‌ها رشد می‌کند، زیرا به گرمای زیادی نیاز دارد، می‌توان آن را در فضای باز روی تریلی عمودی جامد، به ارتفاع 2 متر، با یک صفحه مشبک پلاستیکی یا فلزی ریز رشد داد تا پیچک‌های آن گیر کنند.
انواع کلاسیک 20 سانتی متر طول. گوشت سفت و ترد آن طعم ملایمی دارد و دانه های کمی دارد. نوک میوه ها در زمان رسیدن گرد می شوند. رنگ پوست نازک و صاف آن سبز تیره است.
از ژوئن تا سپتامبر برداشت می شود.این رقم با میوه های سبز رنگ با پوست صاف و ابعاد بزرگ آن متمایز می شود: خیارهای تولید شده 30 تا 35 سانتی متر هستند و در سطح دمگل کمی باریک تر هستند.
گونه ای است که در ارتفاع رشد می کند تا میوه های شکننده با زمین تماس نداشته باشند.
بدون دیدگاه