فشارسنج

دو نوع اصلی فشارسنج وجود دارد: دستی یا الکترونیکی. با توجه به سهولت استفاده از آن، در برخی موارد پزشک می تواند از بیمار بخواهد که به طور مستقل در خانه چک ها را انجام دهد.

فشارسنج جیوه ای ژاپنی شامل یک محفظه هوا است که با یک آستین بوم پوشانده شده و به یک لامپ (پمپ) متصل است. دستبند دور بازوی سوژه قرار می گیرد و در ارتفاع دوسر بازویی بسته می شود. گوشی پزشکی بین بازو و کاف قرار می گیرد.

عمل بر روی لامپ باعث گشاد شدن محفظه هوا می‌شود، که فشار فزاینده‌ای بر شریان بازویی اعمال می‌کند تا از جریان خون جلوگیری شود.

متعاقبا، فشار اعمال شده به آرامی کاهش می یابد تا زمانی که صدای “پاپ” شنیده شود: این خون است که دوباره شروع به جریان می کند.

مقدار روی مانومتر مشخص شده است و این اندازه گیری “حداکثر” را نشان می دهد. کاهش فشار را ادامه دهید تا نویز محو شود و ثابت شود: در این حالت “حداقل” تعیین شده است.

مقادیر مربوط به حداکثر و حداقل فشار خون در یک مانومتر جیوه ای یا روی صفحه مجهز به اشاره گر ظاهر می شود.

فشارسنج الکترونیکی از یک کاف و یک دستگاه مجهز به صفحه دیجیتال تشکیل شده است.

برای اندازه گیری، کافی است بازوی خود را داخل کاف قرار دهید و آن را ثابت کنید، سپس یک دکمه را فشار دهید و دستگاه به خودی خود شروع به باد کردن لوله داخلی می کند، سپس آن را رها می کند و مقادیر مربوط به “حداکثر” و ” را نشان می دهد.

اولین مدلی که قصد بررسی آن را داریم فشارسنج دستی است، برای کسانی که ابزار را به خوبی نمی شناسند مناسب نیست، در واقع توسط پرسنل پزشکی استفاده می شود، می تواند جیوه ای یا آنروئیدی باشد، با کاف و کاف که در موقعیت قرار می گیرد.

روی بازو، باد کردن از طریق یک پمپ مخصوص انجام می شود.

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *